يکشنبه ۲۰ خرداد ۱۴۰۳ - ۱۰:۰۸
کد مطلب : 2308
جالب است ۰
برهان خبر - این استاد دانشگاه تاکید می کند: از سوی دیگر علاوه بر توجه دولت به این اتفاق ها باید اولویت آنها در برنامه هفتم انسجام اجتماعی باشد و به جای ملاحضات اقتصادی و هدف گذاری ها و که قابل تحقق نیست به جامعه توجه کنند.
مردم امیدی به تغییر ندارند/ برای تزریق امیدواری در جامعه باید اصلاحات صورت گیرد/ منابع بزرگ در کویر دفن شدند
گفت و گوی برهان خبر در برنامه "راه حل" با دکتر حسین راغفر، استاد دانشگاه و اقتصاددان در روزهای نخست ثبت نام کاندیداهای ریاست جمهوری انجام شد و او معتقد است که مشارکت در انتخابات پیش رو عجیب نخواهد بود.

او با اشاره به عملکرد این سال های اخیر در موضوع انتخابات می گوید: اشارات و نشانه هایی هم وجود دارد که نشان می دهد کسی که به ریاست جمهوری می رسد از درون خود دولت خواهد بود و به نظر من کسی بیرون از دولت به ریاست جمهوری نخواهد رسید.

این استاد دانشگاه معتقد است: ممکن است بخاطر شرایط احساسی کنونی اندکی جو انتخاباتی تغییر کند اما زیاد نیست و مردم به دلیل اینکه امیدواری نسبت به این تغییر ندارند و می دانند در تولید محصولات اجتماعی مشارکت داده نمی شوند، شرکت نخواهند کرد.

راغفر ادامه داد: در این برآیند انتخاباتی نشان های روشن و دقیقی از تغییر ساختاری نظام و تصمیم گیری به چشم نمی خورد و من شواهد آن را نمی بینم؛ اما اگر بشود بخش های از جامعه امیدوار می شوند و این یعنی باید اصلاحات صورت بگیرد.

فرصت های اشتغال

این اقتصاددان با اشاره به اینکه فرصت های اشتغال در حال از دست رفتن هستند، می گوید: سالیانه یک میلیون از نسل جوان این مملکت وارد بازار کار می شوند اما به جای داشتن کار به ذخیره بیکاران افزوده و زمینه های نارضایتی گسترده تر می شود.

به گفته این استاد دانشگاه به دلیل عملکرد دولت ها در سال های گذشته مردم دیگر از دولت ها انتظار ندارند بلکه انتظار آنها تنها از حاکمیت است تا به خواسته های آنها توجه کند.

راغفر این را هم اضافه می کند که اگر قرار است دولتی بر سر کار بیاید آن دولت باید مقتدر باشد تا در قدم اول بتواند نظام بانکی و مالیانی را اصلاح کند.

او یکی دیگر از مشکلات کنونی کشور را کنترل و مهار انحصارها و شبه انحصارها می داند و می گوید: نابرابری ها در سطح کلان و در همه حوزه ها دیده می شود از این رو یکی دیگر از اقدام های مهم دولت بعدی کاهش این نابرابری است.

این اقتصاددان معتقد است: بخش قابل توجهی از کشور رها شده است،این رها شدگی در  مرزها و شهرهای مرزی بیشتر است و نکته قابل تامل این است که بخش عمده این ها فقیر هستند.

او می گوید: همه این مشکلات و نقایص به سیاست‌ها و عملکرد سال های اخیر بر می‌گردد؛ در این مناطق خیرین توانستند مدرسه بسازند اما آموزش و پرورش منابع کافی برای استخدام معلم را ندارد.

راغفر به واردات خودروهای لوکس به کشور اشاره می کند و می گوید: بیشتر این سرمایه گذاری و تامین مالی از طریق بانک انجام می شود و ترجیح بانک ها هم این است که وارد این فعالیت بشوند زیرا برای آنها بازدهی بالایی دارد.

او به معایب این کار اشاره دارد و می افزاید: سفته بازی بالا هم یکی از دلایل اقبال بانک ها از این نوع سرمایه گذاری است و همین سبب می شود که فعالیت اقتصادی برای تولیدکنندگان داخلی مقرون به صرفه نباشد پس دو اتفاق رخ می دهد، آنها کارخانه ها را تعطیل می کنند و منابع را خارج می کنند یا وارد بازی هایی می شوند که برای کشور خطرناک است.

این استاد دانشگاه تاکید می کند: از سوی دیگر علاوه بر توجه دولت به این اتفاق ها باید اولویت آنها در برنامه هفتم انسجام اجتماعی باشد و به جای ملاحضات اقتصادی و هدف گذاری ها و که قابل تحقق نیست به جامعه توجه کنند.

رشد اقتصادی

او یادآور می شود: شعار همه دولت ها این بوده است که رشد اقتصادی 8 درصدی داریم اما رشد اقتصادی موفق زمانی محقق می‌شود که 35 تا 40 درصد تولید ناخالص ملی دوباره سرمایه گذاری شود اما نرخ سرمایه گذاری خالص در کشور منفی است.

راغفر ادامه می دهد: این عدم سرمایه گذاری به این نتیجه منجر می شود که فشار روی منابع طبیعی بیشتر شود یعنی نفت و آب و محیط زیست و حتی می‌توان گفت تمدن؛ تحلیلگران معتقدند تا 10 سال دیگر بسیار از مناطق آباد کشور خشک خواهند شد و مهاجرت اتفاق می‌افتد و همه اینها محصول سیاست های غلط است.

او این را هم اضافه می کند که بسیاری از بنگاه های اقتصادی کوچک که به اصطلاح با هدف اشتغالزایی راه اندازی شدند عمدتا از منابع عمومی استفاده کردند یعنی ارز، زمین و تسهیلات بانکی گرفتند و حالا یا تعطیل شدند یا با ظرفیت های نازل کار می کنند و نکته قابل توجه این است که منابع بزرگ در کویر دفن شدند و به اقتصاد ضربه زده است.
https://borhankhabar.ir/vdce.78wbjh8xv9bij.html
نام شما
آدرس ايميل شما